De overheid heeft als kerntaak om door middel van regulering de fysieke veiligheid en het milieu tegen bedreigingen te beschermen (zie bijv. art. 21 en 22 van de Grondwet). Denk daarbij aan bedreigingen als roken, klimaatverandering, asbest en (schalie)gasboringen. Verschillende burgers en organisaties claimen dat de overheid de kunst van een goede risicoregulering niet verstaat. De overheid zou falen. Als reactie op dit (vermeende) overheidsfalen stappen ze steeds vaker naar de (civiele) rechter. Hiermee vragen ze een nieuwe rol van de rechter bij het reguleren van bedreigingen voor de fysieke veiligheid en het milieu. De rechter wordt ingeschakeld als plaatsvervangend regelgever en als (laatste) redmiddel om de vermeende tekortkomingen van de overheid te ondervangen.
Lees verder →