Auteursarchief: Eelke Sikkema

Eelke Sikkema

Over Eelke Sikkema

Eelke Sikkema is als universitair docent verbonden aan het Utrecht Centre for Accountability and Liability Law. Hij publiceert regelmatig over corruptie en strafvervolging van overheden, ministers en ambtenaren. Daarnaast gaat zijn interesse uit naar diverse materieelrechtelijke en procesrechtelijke onderwerpen, zoals voorbereidingshandelingen, daderschap en feitelijk leidinggeven, opsporing en verdenkingsbegrip.

Stuur e-mail | Profielpagina

Het Stichtse Vecht-arrest: duidelijkheid over immuniteit?

Op 29 januari jl. verscheen een blog naar aanleiding van de voordracht tot cassatie in het belang der wet van het vonnis in de zaak Stichtse Vecht door A-G Machielse. Hij betoogde dat de rechtbank de officier van justitie ten onrechte ontvankelijk heeft verklaard in de strafvervolging van de gemeente. Er zou hier namelijk sprake zijn van een exclusieve bestuurstaak in de zin van het Pikmeer II-arrest, en dus van strafrechtelijke immuniteit van de gemeente. In het hiervoor genoemde blog is uiteengezet dat het criterium van de exclusieve bestuurstaak ruimte laat voor uiteenlopende interpretaties. Daarnaast is verdedigd dat het kwestieus is of de uitsluiting van de vervolgbaarheid van de overheid in een zaak als deze wel houdbaar is. Inmiddels heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan en het vonnis deels vernietigd. Geeft het arrest van de Hoge Raad meer duidelijkheid over het exclusieve bestuurstaak-criterium? En hoe kunnen de overwegingen over dit criterium vanuit EVRM-optiek worden beoordeeld? 

Door Eelke Sikkema en Ellen Gijselaar Lees verder

De zaak Jos van Rey: vele tinten grijs?

roermond“De Heilige Jos, El Rey, de Zonnekoning van het ‘Palermo aan de Maas’”: met die woorden opent de strafmotivering in het vonnis van de Rechtbank Rotterdam in de strafzaak tegen Jos van Rey (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBROT:2016:5272). Het betreft verschillende bijnamen die de verdachte in de (sociale) media toebedeeld heeft gekregen. De rechtbank werpt de vraag op of hier sprake is geweest van stemmingmakerij die is verbleekt. “Of ligt de zaak genuanceerder en is er geen sprake van zwart of wit, maar van een palet van vele tinten grijs?”. De beantwoording van deze vraag door respectievelijk het OM en de rechtbank loopt in deze zaak sterk uiteen. In deze blog doe ik een poging om dit verschil te verklaren, waarbij ik enkele kritische kanttekeningen zal plaatsen bij de inhoud van het vonnis. Waar de rechtbank veel betekenis toekent aan het grijze gebied aan (wat zij noemt) de ‘achterkant’ van corruptie, zal ik benadrukken dat de essentie van het strafwaardige gedrag juist reeds aan de ‘voorkant’ moet worden gezocht.
Lees verder

De vage grenzen van het misdrijf corruptie. Overpeinzingen bij een fles wijn

 

afbeeldingwijnSoms krijgt een universitair docent een fles wijn cadeau van een student, meestal als dank voor de begeleiding van diens scriptie. Gevoelsmatig zullen velen een dergelijke attentie beschouwen als een volslagen aanvaardbare (en misschien zelfs prijzenswaardige) uitdrukking van waardering voor een prettige samenwerking. Maar gelet op de omschrijving van het delict omkoping (corruptie) in het Wetboek van Strafrecht (WvSr) kan men zich afvragen of strafrechtelijke aansprakelijkheid hier niet op de loer ligt. Daarmee is meer in algemene zin de vraag aan de orde of de grenzen van de strafbaarheid van corruptie in de wet voldoende duidelijk zijn afgebakend en of deze niet te ruim zijn getrokken. Onduidelijkheid over de toepasselijkheid van de strafbaarstelling zou op gespannen voet staan met het legaliteitsbeginsel, dat eist dat het strafbare gedrag in de wet zo duidelijk wordt omschreven dat de burger (in dit geval de docent) zijn gedrag daarop kan afstemmen. De meeste docenten zullen zich echter niet realiseren dat ze zich door het aannemen van de wijn mogelijk schuldig maken aan een misdrijf, waarop ook nog eens een maximale gevangenisstraf van zes jaar is gesteld.

Lees verder

De meerwaarde van strafrechtelijke vervolging van gemeenten: enkele opmerkingen naar aanleiding van het dug-out ongeval in Twijzel

Dug-out TwijzelHet Openbaar Ministerie (OM) heeft onlangs bekendgemaakt dat het de gemeente Achtkarspelen niet gaat vervolgen voor een ongeval met een dug-out. In mei 2014 stortte in Twijzel, onderdeel van gemeente Achtkarspelen, een dug-out van een voetbalvereniging in nadat meerdere kinderen daarop waren gaan zitten tijdens een korfbaltoernooi. Vijf kinderen raakten daarbij gewond en een tienjarig meisje overleed als gevolg van haar verwondingen. De dug-out was reeds in oktober 2013 beschadigd geraakt bij een storm, waarbij een tak op de dug-out terecht was gekomen. De voetbalclub en de gemeente waren op de hoogte van de eerdere beschadiging, maar hadden deze nog niet verholpen. Ook hadden zij geen noodmaatregelen getroffen om verdere schade te voorkomen. Lees verder